Aby móc zapisać a[j] tablica musiałaby być zadeklarowana jako double **a, a nie double *a, a tutaj pojawia się mały problem związany z tym jak ta tablica odwzorowana jest w pamięci:
- w przypadku double **a, najpierw trzeba byłoby zaalokować miejsce dla m wskaźników do typu double (double *) a dopiero potem dla każdego z m elementów zaalokować pamięć dla n wartości typu double - szansa na to że wszystkie te elementy zajmą ciągły obszar pamięci jest nikła.
- w przypadku double *a alokuje się za jednym zamachem ciągły obszar pamięci, co może mieć duże znaczenie przy dalszych obliczeniach (jeżeli np. do obliczeń używany jest LAPACK albo inna biblioteka)